Το πρώτο από τα έγγραφα αναφέρεται σε μια επιστολή του Γερμανού στρατηγού των ναζί BBruno Brauer, κρατούμενου μετά τον πόλεμο στις φυλακές Αβέρωφ. Ο υψηλόβαθμος ναζί, με αίτησή του στο υπουργείο Αμύνης, ζητούσε να τον υπερασπιστεί στη δίκη του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης! Προφανώς ένας «αντιστασιακός», όπως ήθελε να εμφανίσει τον εαυτό του ο πρώην πρωθυπουργός, δεν θα είχε την «τιμή» να τον επιλέξει ένας τέτοιος χιτλερικός δολοφόνος. Ο Brauer ήταν διοικητής Κρήτης των ναζί από τον Νοέμβριο του 1942 και για 2 σχεδόν χρόνια. Στις 25 Μαρτίου του 1944 απελευθέρωσε από τις φυλακές 100 κρατούμενους, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Μητσοτάκης συνάντησε τις επόμενες ημέρες τον Γερμανό διοικητή και τον ευχαρίστησε για την απελευθέρωσή του. Μάλιστα, σύμφωνα με τον ιστορικό Μπήβορ, ο Γερμανός αξιωματικός του απάντησε, «Νεαρέ μου, σε ελευθέρωσα επειδή από ό,τι άκουσα μια μέρα θα διαδραματίσεις σημαντικό ρόλο στα πράγματα της πατρίδας σου» (Antony Beevor, Κρήτη. Η μάχη και η αντίσταση, μτφρ. Παναγιώτης Μακρίδης, εκδ. Γκοβόστης, Αθήνα 2004, σελ. 388-389).
Με το τέλος του πολέμου ο Brauer συνελήφθη στην Ελλάδα και παρέμεινε στις φυλακές. Κατηγορήθηκε για τη δολοφονία 3.000 Κρητικών, για φοβερά περιστατικά λεηλασιών, καταστροφών και βασανιστηρίων. σφαγές, συστηματική τρομοκρατία, απέλαση, λεηλασία, καταστροφή, βασανιστήρια και κακομεταχείριση. Ο Brauer καταδικάστηκε σε θάνατο στις 9 Δεκεμβρίου 1946 και εκτελέστηκε στις 5 Μαΐου στις 20 Μαΐου 1947.
Η επιστολή για τον Μητσοτάκη
Σχεδόν 4 δεκαετίες μετά, ο Θανάσης Σκουλάς έφερνε στο «Κρητικό Φως» την επιστολή που έδειχνε τις σχέσεις του υψηλόβαθμου ναζί με τον Κων. Μητσοτάκη. Πρόκειται για μια επιστολή του ΓΓ του υπουργείου Αμύνης προς τον Δικηγορικό Σύλλογο Χανίων, με ημερομηνία 5 Απριλίου του 1946. Ο Αναστασόπουλος μεταφέρει το αίτημα του Brauer να είναι εκείνος ο δικηγόρος του! Φυσικά ο Κων. Μητσοτάκης τότε δεν είχε πλέον κανένα λόγο να τον υπερασπιστεί. Δεν ήταν πλέον ο πανίσχυρος ναζί που τον απελευθέρωσε κι εκείνος τον επισκέφτηκε να τον ευχαριστήσει, αλλά ήταν ένας εγκληματίας πολέμου μπροστά στο απόσπασμα.
Δείτε την επιστολή του τότε εκπροσώπου του υπουργείου προς τον ΔΣ Χανίων για τον Μητσοτάκη
«Κατόπιν υποβληθείσης ημίν σχετικής αιτήσεως μέσω του Δ/του των Φυλακών Αβέρωφ, του κρατουμένου Γερμανού στρατηγού Brauer παρακαλούμεν όπως ερωτηθή ο αυτόθι δικηγόρος κ. Μητσοτάκης εάν επιθυμή ν’ αναλάβη την υπεράσπισιν του ειρημένου κατηγορουμένου συμφώνως τη εκφρασθείση επιθυμία του, και γνωρίσητε τω Υπουργείω σχετικώς όσον το δυνατόν ταχύτερον.
Εντολή Υπουργού
Ο Γεν. Γραμματεύς
Α. Αναστασόπουλος»
Η δήλωση προς τη χούντα
Σε μια ακόμα κρίσιμη καμπή της Ιστορίας, τις πρώτες μέρες της χούντας, ο Μητσοτάκης συλλαμβάνεται, όπως σχεδόν όλα τα πολιτικά πρόσωπα. Σε αντίθεση με άλλους, ο Μητσοτάκης βρίσκει τρόπο να μείνει ελεύθερος. Δηλώνει αυτό που ήθελαν οι δικτάτορες, ότι δεν θα έκανε κάτι που να ενοχλήσει το καθεστώς!
Την επιστολή είχε αποκαλύψει με προκήρυξη, στην οποία είχε και ιδιόχειρη αναφορά, ο Θανάσης Σκουλάς. «Για να γνωρίσετε τον άνθρωπο που υπέγραφε ταπεινωτικές δηλώσεις στον Παττακό, όταν εμείς βασανιζόμασταν στον ΕΑΤ/ΕΣΑ», γράφει ο αείμνηστος Σκουλάς.
Η δήλωση Μητσοτάκη γίνεται στις 10 Μαΐου 1967 και στη συνέχεια ο μετέπειτα πρωθυπουργός απελευθερώνεται και πάει στο Παρίσι ως… πολιτικός εξόριστος μαζί με πιο μικρό… πολιτικό εξόριστο της χούντας, τον σημερινό αρχηγό της ΝΔ, όπως είχε δηλώσει μέσα στη Βουλή ο τελευταίος, εισπράττοντας τον γέλωτα και απαντώντας με το φοβερό «γιατί γελάτε κύριοι, γιατί;», εβρισκόμενος σε πλήρη απόγνωση!
Η διαθήκη- ανάθεμα Γύπαρη!
Υπάρχει ένα ακόμα έγγραφο που αναφέρεται στον Κων. Μητσοτάκη και το είχε φέρει στο φως ο Θανάσης Σκουλάς. Η διαθήκη ήταν του ανιψιού του φοβερού, τρομερού και αμφιλεγόμενου (δηλωμένου σφοδρού αντικομμουνιστή) φρουρού του Ελευθερίου Βενιζέλου, Παύλου Γύπαρη. Ο ανιψιός του στην ουσία αποκηρύττει, για λογαριασμό των βενιζελικών, τον Μητσοτάκη και όλα τα μέλη της οικογένειάς του, καθώς θεωρεί τον μετέπειτα πρωθυπουργό όχι μόνο προδότη, όπως λέει, του Βενιζέλου, αλλά και υπεύθυνου, με τις πράξεις του, της χούντας της 21ης Απριλίου 1967!
Δείτε το έγγραφο όπως το είχε δημοσιεύσει ο Θανάσης Σκουλάς, με τον δικό του σχολιασμό στην λεζάντα και τον τίτλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου